Iedereen spreekt je aan, ... gaan ontbijten en eens rondkijken waar we eigenlijk zitten (bij aankomst gisteren was het al pikkedonker). Het hotel is eigenlijk veel te chic voor de reden van de reis enfin, later blijkt dan weer dat je eigenlijk wat goed moet zitten om je nog altijd goed te voelen na een dagje Gambia.
Zo rond 11.00u is het kindje dat Miriam (vriendin) en haar gezin nu al 2 jaar financieel steunen bij ons op bezoek geweest, de hoogzwangere mama (Neema) en nog een tweeling van 9 (Awa en Adama) waren er ook bij; Kura heet ze. Een klein schaapje van 4,5 jaar oud en spreekt geen Engels , ze heeft een loopneus en een grote hoest. De mama trekt zich weinig aan en wij geven haar medicatie om haar wat beter te voelen.
Ze krijgen kadootjes en zijn er verschrikkelijk blij ermee!! Even later allen het zwembad in, ne keer drinken en iets eten en ondertussen stond hun taxi al een ganse dag te wachten aan de receptie ShockedRolling EyesConfused Echt ongelooflijk hoe het hier allemaal geregeld is. Neema had een afspraak met de taxidriver voor 2 uur voor een bedrag van 300 dalassi (heen en terug), maar wij wisten niet dat hij stond te wachten, wij dachten dat diene mens al lang weg was en dat hij ging terugkomen to collect them. Niets was echter minder waar, wij komen buiten en ja de prijs ging natuurlijk de hoogte in, 1000 dalassi en nen hoop ambras, een geruzie in de bakkende zon ... niet te doen ... maar uiteindelijk eind goed al goed, voorlopig toch ....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten