Het uur van de waarheid

Normaal gezien gingen we vandaag een bezoekje brengen aan het ziekenhuis daar we dit op woensdag niet hebben kunnen doen door onze Afrikaanse vrienden, doch net gehoord van Math dat Martine en Manon dit al voor elkaar hebben gekregen. Spijtig want ik had graag meegegaan.
Dan maar direct naar de school gereden samen met Math en Frans om Suelyman op te pikken en naar zijn headmaster te voeren. Suelyman is een tiener die ons komen helpen is op de Picca school maar op een andere school zit. Wij hadden ook wat spullen mee voor zijn school: papier, potloden en dergelijke meer. De headmaster was heel content en als bedanking kregen we Afrikaanse spullen terug. Heel vriendelijke man; woont met een hele grote familie in een piepklein huisje maar geen geklaag alleen maar lachen.
Na deze stop zijn we nog even bij een vriend van Frans geweest, een taxichauffeur. Ik had eerder al wat kledij van Dennis aan Frans meegegeven om aan zijn kinderen te geven. Dat werd een leuke bedoening! Frans stelde mij voor aan iedereen, the woman off the clothing and shoes: iedereen rond mijne nek!!! Welcome and thank you!!! De kinderen komen binnengelopen en ja, bijna allemaal met kledij aan van onzen Dennis ... heel amusant en zo geweldig om dit mee te maken, nog vele spullen te groot but, who cares !!!

Terug naar de school, ondertussen gaan de temperaturen hier langzaam de hoogte in. Eens aangekomen hebben we ons direct op de voorbereiding van het feest geschoten. A lot to be done !!!!! De afspraken om een koe te slachten is dan toch uiteindelijk niet doorgegaan wegens te duur en te moeilijk; het zijn dan maar twee schapen geworden: te weinig maar dat zal het moeten worden. Het slachten op zich is terug op zijn Afrikaans: bloederig en stinken. Men zet hun tanden aan de poten om zo het vel los te krijgen, gewoon degoutant. Meer details zal ik jullie besparen; bedenk het zelf maar.

Ik had mij ondertussen op de groenten geschoten samen met ons team en de local people !!! opnieuw heel amusant: patatten schillen, groenten snijden al zingen en lachen. Bij het minste dat ze hier moeten doen zijn ze aan het lachen: zij zien dit niet als werken maar als plezier maken!!!!
Alles klaar gezet, de popcorn gemaakt, ongeveer 300 porties, allemaal in zakjes gedaan en aan kant gezet voor s avonds !!!! Ballonnen omhoog gehangen, klassen versierd, stoelen geplaatst , muziekinstallatie geplaatst,...alé , zoals bij ons hé , een tuinfeestje ... ben benieuwd was iedereen zijn gedacht ......

Tegen 14.30 u iedereen in de school want een uur later kwamen al de kindjes toe. Eerst moest nog de speelplaats ingericht worden door een plaatselijke militair. Hij had zelf zijn hulp aangeboden: zijn deal was om zijn kinderen hier naar school te krijgen. Mag geen probleem zijn !!! Hij was ook een van de lijfwachten van de president Jammeh, het moest in orde zijn: hij besliste waar alle stoelen moesten staan en waar iedereen moest zitten. Een afgevaardigde van de Jammeh Foundation kwam ook naar de opening van de school vandaar zijn strikte regels of toch iets dat er op trok nietwaar!!!! Ook de burgemeester van het dorp was aanwezig en nog enkele heren in een mooi kleedje ;-) Het uur van de waarheid: de school wordt geopend !!!!!!!

Al zingend kwamen de kinderen door de straten aangelopen richting school. Iedereen een geel/bordeau uniform aan, echt een ongelooflijk gevoel! Wij hadden allemaal de tranen in onze ogen, mannen en vrouwen … we waren zo blij: zo hard gewerkt om de school klaar te krijgen voor al deze kinderen en het is ons gelukt; daar kwamen ze aan. Door de schoolpoort richting klassen, vergezeld van een hels lawaai. Ondertussen klonken ook de djembes tot einden ver: ja jongens het feest was begonnen!!
Het eten werd uitgedeeld in grote schalen, eerst de kindjes en dan al het andere volk dat aanwezig was. En ja mensen, het was een serieuze overrompeling: allemaal mama’s met hun baby, allemaal opgemaakt , veel kleur en veel gelach ... Speechen worden gehouden door iedereen, ook door Tine en Omar en het feest wordt intenser en intenser: meer en meer lawaai, om rillingen van te krijgen. Het enige nadeel: geen alcohol want velen zijn hier Islamitisch, vandaar hé.

Het werd stilaan donker en er was geen verlichting voorzien. Iedereen nog vlug op de foto en terug naar ons hotel. Het was een lange dag maar ozo indrukwekkend.

Zouden jullie echt eens moeten meemaken: niet te doen !!!!!