No croco's sir!

Woensdag: terug warm maar veel wind. Aan het hotel afgesproken met Math en Frans en Martine en Manon om naar de ziekenhuizen te gaan. Modou en Omar gingen ook mee om ons de weg te tonen en ons te gidsen in het ziekenhuis maar dat was nu juist het probleem: we hebben wel 3 uur staan wachten op die 2 Gambianen , the African way natuurlijk weer. Afspraken maken is hier echt heel moeilijk, bellen helpt ook al niet want er is 80 percent van de dag geen verbinding mogelijk dus wij rondrijden om hen te zoeken. Allemaal tevergeefs!! Niemand boos; alleen teleurgesteld: dit is Afrika.
Deze namiddag hadden we afgesproken om naar Lamin Lodge met zijn mangroves te gaan in Serrekunda echter, indien we nog naar de ziekenhuizen zouden gaan waren we niet op tijd terug dus morgen terug proberen en rustig blijven.

Tussenin eens naar de school geweest. Een groep was bezig om al de kledij in pakketten in 2 busjes te laden om deze gaan uit te delen in het dorp. Een hele boel kinderen aan de schoolpoort kennen ondertussen ook al mijn naam, springen rond je nek, geven je cadeautjes en willen op de foto. Een kleine chaos maar heel amusant..

Zoals gezegd, in de namiddag naar Serrekunda (Lamin Lodge). Ja mensen met 17!! in een klein groen camionetteken, de helft zonder ruiten en springende zetels, niet te doen. Echt ongelooflijk!!! Iedereen aan het lachen en denken: waar gaat deze in panne vallen. Door de kleine straatjes vol met putten en bulten en ondertussen een liedje gezongen aangevoerd door onze stagiaires … Bijna een geit omver gereden en nog enkele kippen. Moet het nog meer zijn?

Lamin Lodge is een paalwoning midden in de mangroves van Serrekunda. Een water dat deel uitmaakt van The Gambia. Iedereen verdeelt onder twee boten of tenminste iets dat er op trekt: de boot gaat op en neer, van hier naar daar, en een paar zijn er niet gerust in en vragen zich ook af er hier krokodillen zitten!?! No croco’s sir!
Na een tijdje zien we dat onze boot water maakt. Op zich niet erg maar het werd toch goed nat onder ons voeten temidden in dat grote water. Wij denkende dat het water ook heel diep was, stapt onze gids plots uit en begint met een geel plastiek kommetje het water uit de boot te scheppen?! Gewoon niet te doen, echt hilarisch!
Verder door de mangroves gevaren, vogels en vissen opgemerkt en even genieten van de rust. Onderweg mensen tegengekomen die oesters aan het vangen waren, blijkt dat de mangroves vol zitten met oesters. Spijtig genoeg geen kunnen proeven ....

Terug aan land zijn we iets gaan drinken en eten in de Lodge zelf. Het restaurant en de bar zijn zo opgebouwd dat het boven de bomen uitsteekt. Een geweldig zicht was dat maar helaas wel terug heel veel wind. Een nieuwe verrassing trok onze aandacht: wanneer je daar iets eet of drinkt komen de apen gewoon van je bord eten en je flesje uitdrinken dus .....we kregen een houten stok bij onze schotel om de apen weg te jagen; echt een hele bedoening ...

Na onze uitstap terug met ons 17 in ons klein groen camionetteken terug al zingen. Een beetje moe maar voldaan.

Morgen zal het andere koek zijn, voorbereiding van ons feest, optie om terug naar het ziekenhuis te gaan en het feest zelf. Uitgebreid verslag zal morgen volgen (‘t is te zien hoe zat ik ben).

Groeten van een uitgewaaide Bellinda uit The Gambia
xxxxxx